Guatemala: de plek om remote te werken en te genieten!

Een poosje geleden heb ik jullie al kennis laten maken met Ayla. We kennen elkaar nog van onze tijd in Valencia, toen we allebei in dezelfde coliving verbleven. In haar laatste twee blogs heeft ze haar avonturen als digital nomad in Colombia en Mexico gedeeld. Nu vertelt ze over haar ervaringen in Guatemala.

Hi allemaal, ben ik (Ayla) weer! Deze keer vertel ik jullie graag over mijn ervaring in Guatemala. Dit was een van de drie Latijns-Amerikaanse landen die mijn vriend en ik afgelopen najaar bezochten. En alvast een kleine spoiler alert: Guatemala heeft mijn hart gestolen!

We besloten hiernaartoe te gaan, omdat mijn stiefbroer en zijn vriendin terug in 2021 hier ook een stop hadden gemaakt tijdens hun backpack avontuur door Latijns-Amerika. Ze hadden hier toen de actieve Acatenango vulkaan beklommen en dat zag er zo gaaf uit dat ik dacht, dat wil ik ook!

We besloten ons daarom wat meer te verdiepen in Guatemala, want we waren eigenlijk niet zo bekend met het land. Je hoort toch meer reizigers over Mexico of Colombia. We hebben toen een hele leuke podcast geluisterd en waren eigenlijk meteen verkocht. Zo begon ook een beetje de planning van onze reis. Eerst zouden we voor een langere tijd naar Mexico gaan en pas later besloten we Guatemala en Colombia er nog achteraan te plakken!

Antigua: De stad omringd door vulkanen

In Guatemala waren we het kortst, eigenlijk vooral omdat we de feestdagen wilde doorbrengen in Medellín, Colombia. Dat leek ons namelijk wel een gebeurtenis (en dat was het ook ;)). Toen we eenmaal boven Guatemala vlogen, keken we onze ogen uit. Wat een prachtig landschap zeg! Onze eerste bestemming was Antigua, een klein stadje omringd door vulkanen. Eenmaal
aangekomen daar voelden we meteen een fantastische energie! Antigua is zo’n fijne plek. Het is moeilijk in woorden te omschrijven, maar ik weet zeker dat als je die kant opgaat, je het ook zal voelen. Vanuit Antigua zouden we de vulkaan gaan beklimmen. We hadden deze tour al van tevoren geboekt, bij het Tropicana Hostel. We verbleven hier overigens niet. Het is namelijk nogal een party hostel had ik begrepen.

We waren niet zo heel lang in Antigua zelf. We hebben dus niet echt vanuit restaurants of cafés gewerkt, maar er zitten echt genoeg leuke plekken. Mede digital nomad, Andrea, komt uit Guatemala en heeft net een paar maanden in Antigua gespendeerd met haar Nederlandse vriend Martijn. Fun fact: Martijn en ik komen uit dezelfde plaats in Nederland en jaren later zagen we elkaar weer in Guatemala. Doordat we veel reizen, kennen we mensen uit allerlei landen. Dat vind ik echt een van de leukste dingen aan deze levensstijl! Zo zit ik nu in de trein in Noorwegen, onderweg naar Nederlandse vrienden die we in Valencia hebben leren kennen. Hoe leuk is dat?

Terug naar Guatemala: Wil je graag meer weten over het leven als digital nomad in Antigua?
Stuur Andrea of Martijn dan gerust een berichtje!

Wij gingen heel graag naar Cafeteria & Bakery Santa Clara in Antigua. Hier kan je heerlijk eten en ze hebben een soort overkapt dakterras, met uitzicht op een van de vulkanen. Wij waren hier meerdere malen te vinden, voor zowel ontbijt als avondeten, en je kan er overdag denk ik best wat productieve uurtjes werken.

De actieve Acatenango vulkaan beklimmen

En toen was het zover: de vulkaan hike! Op zaterdagochtend vertrokken we naar Hostel Tropicana, waar we de dag met een heerlijk ontbijtje begonnen op hun dakterras. We konden de Acatenango al in de verte zien. Bij het hostel konden we ook kleding huren en een paar dingen zaten inbegrepen. Meestal kan je bergschoenen en dergelijken wel huren in Latijns-Amerika, dus het is echt niet nodig om dit allemaal mee te sjouwen. Pas alleen wel op met een grote schoenmaat, want voor mijn vriend, met maat 46, was het wel wat lastiger.

Ik was echt mega nerveus voor de hike, want zo goed is mijn conditie nou ik weer niet en zo’n vulkaan beklimmen is ook meteen lekker gevorderd. Goed idee, Ayla, haha! Eenmaal bij het startpunt aangekomen kon je wandelstokken huren en zelfs iemand die je rugzak draagt. Mijn vriend droeg zijn rugzak, maar die van mij hebben we voor de heenweg aan een van de tourguides gegeven. Nu denk je misschien, onnodig, maar vergis je niet. Je draagt aardig wat kilo’s mee aan water, eten en warme kleding voor ’s nachts en ik heb een paar mensen gezien die eigenwijs waren en bijna van hun stokkie gingen. Daarnaast is een beetje extra inkomen voor de tourguides niet verkeerd.

De Acatenango hike was absoluut mijn hoogtepunt van onze hele reis. Het voelt bijna een beetje onwerkelijk als ik eraan terugdenk! De uitzichten waren prachtig, we hebben leuke vrienden gemaakt en de kou die we ervaren hebben ’s nachts was niet normaal. Dat versterkt de band met je groepsgenoten wel. Als je eenmaal op het basiskamp bent, kan je nog verder hiken naar de vulkaan waar je tegenaan kijkt: El Fuego. Deze vulkaan is ook actief en spuugt ongeveer elke 20 minuten lava. Nu heb ik niet zoveel lava gezien (vooral veel rook), maar gelukkig hadden we goed weer in tegenstelling tot de groep de dag voor ons. Dat is het risico van een activiteit in de natuur.

De Acatenango hike zelf wordt in twee delen gedeeld: de eerste dag naar het basiskamp en de volgende ochtend naar de top. Sommige mensen gingen dus nog verder naar El Fuego, maar ik had al bedacht dat dat misschien iets te veel van het goede zou zijn en dat we juist op het basiskamp heel fijn van het uitzicht konden genieten. Dus dat hebben we gedaan, met het grootste deel van de groep. We hebben de zonsondergang gekeken, gegeten, marshmallows geroosterd en zijn daarna snel naar bed gaan in de hoop een beetje op te warmen.

De hele avond voelde ik al een soort druk om mijn hoofd. Ik dacht dat zal wel de kou zijn, maar wat bleek: ik had hoogteziekte. Ik heb kort geslapen en vooral met enorme hoofd- en buikpijn wakker gelegen. En mijn vriend? Die sliep als een baby. Iets met op een Oostenrijkse berg opgroeien. De volgende ochtend ben ik dan ook niet meegegaan naar de top en heb ik de zonsopgang bekeken vanaf het basiskamp. Mijn vriend is wel gegaan en heeft ook een fantastisch uitzicht gehad. De klim naar boven was wel pittig, zeker omdat het nog donker was (je vertrekt rond 4 uur ‘s nachts) en rotsachtig.

Lake Atitlán: Het pittoreske kratermeer

Na Antigua zijn we doorgegaan naar Lake Atitlán, een meer omringd door vulkanen. Deze konden we overigens al vanaf het basiskamp zien, hoe gaaf is dat?

Aangekomen in San Pedro La Laguna werd ik helaas ziek, dus heb ik een paar dagen platgelegen. We besloten daarom daarna ons verblijf daar wat te verlengen. We verbleven eerst in het huis van een Guatemalaanse familie, maar daar konden we niet langer blijven dus zijn we verkast naar een andere accommodatie. Hier hadden we de bovenste verdieping helemaal voor onszelf. Perfect om lekker te werken en met een fantastisch uitzicht. Een echte aanrader!

We zaten er eerst aan te denken om in de verschillende dorpjes rondom het meer te verblijven, maar doordat we het zo fijn vonden in San Pedro, zijn we daar gebleven. Vanuit daar zijn we nog voor een dagje naar San Juan gegaan met de TukTuk en een dagje naar San Marcos met een bootje.

Van deze drie dorpjes vond ik San Pedro de leukste, zeker vanuit het digital nomad perspectief. San Pedro is een heuvelachtig dorpje, waar je alles lekker lopend kan doen. Er zitten allerlei toffe restaurants en ook genoeg plekjes waar je kan werken. In San Pedro kan je alleen niet zwemmen, omdat het water daar niet echt schoon is. Gelukkig ben je zo in San Marcos, waar dit wel kan.

Tikal: De oude Maya stad

De meeste reizigers reizen ook nog in noordelijke richting naar Tikal National Park, waar je Maya ruïnes hebt. Omdat we deze al in Mexico gezien hadden en dit een grote omweg geweest zou zijn, besloten we dit voor nu over te slaan. In Guatemala hebben we in tegenstelling tot Mexico en Colombia niet veel rondgereisd, maar juist die combinatie vonden we top. In San Pedro hebben we veel meer uren gewerkt en dat was ook wel even fijn. We voelden ons zo geïnspireerd daar. En dat is ook het mooie van zo rondreizen, de flexibiliteit en doen wat bij jou past en goed voelt.

Zoals ik aan het begin al zei, Guatemala heeft mijn hart gestolen. De natuur, de mensen en het lekkere eten. Ik zie mezelf daarom ook zeker nog eens terugkeren en hoop dat jij dit land ook zeker niet vergeet als je richting Latijns-Amerika gaat.

En dat was alweer mijn laatste blog over mijn Latijns-Amerika ervaring. Ik hoop dat je het leuk om te lezen vond. Er zijn nog een hoop landen daar die ik ooit wil ontdekken, maar voor nu vertoeven mijn vriend en ik weer even lekker in Wenen. Ook Wenen is een heerlijke stad om remote te werken en met genoeg leuke bezienswaardigheden en activiteiten. Mocht je ooit in de buurt zijn, aarzel dan niet om een berichtje te sturen op Instagram!